پای ضربدرییا یا زانوی ضربدری یک انحراف معمول از فرآیند رشد پا در افراد می‌باشد که در هنگام تولد فرد، زانو معمولاً در یک وضعیت کمانی (ضربدری) قرار می‌گیرد. در سن دو سالگی زاویه استخوان بالای ران به نسبت استخوان پایین ران شروع به قوی شدن می‌کند. این فرآیند تقریباً در سن چهار سالگی به حداکثر پیشرفت خود می‌رسد. به این ترتیب ظاهر پا در سنین بین 10 تا 12 سالگی به وضعیت عادی آن در بزرگسالی شبیه‌تر می‌شود.

علائم

پای ضربدی معمولاً با مشکل کف پای صاف ارتباط دارد. هنگامی که زانوها در موقعیتی قرار می‌گیرند که بیش از حد خم و انحنا دارد، مفاصل پا (مفصل ساب تالار) مجبور به چرخش در محل خود می‌شود. این شرایط باعث وارد شدن فشار و کشیدگی زیاد به غضروف‌ها، تاندون ها و نیز بافت نرم داخل انحنای پا می‌شود. کودکانی که با مشکل خمیدگی زیاد و صاف بودن بیش از حد کف پا مواجه هستند، هنگام دویدن بسیار ضعف دارند و معمولاً نمی‌توانند با دوستان و هم سن‌های خود ارتباط مناسب داشته باشند. این کودکان هنگام انجام فعالیت زودتر از بقیه خسته می‌شوند. مشکلات زانو در بین کودکانی که دارای پای ضربدری هستند بسیار شایع می‌باشد. تغییر شکل مفصل کشکی ران در بین این افراد پدیده‌ای عادی است و این موضوع باعث عدم توازن پاهای فرد می‌شود. قرارگیری نامناسب استخوان کشکک در محل خود می‌تواند این استخوان را مستعد کندرومالاسی و در رفتن کشکک کند. زانوی ضربدری همچنین با انحنای زیاد بخش داخل استخوان بالا و پایین ران بیمار همراه است (سندروم داخلی استخوان درشت نی). این موضوع به طور معمول به عنوان اسپلینت ساق پا شناخته می‌شود.

علت